ακροκυματώ

ἀκροκυματῶ (-όω) (Α)

(μόνο στη μτχ. ἀκροκυματοῡσα) αυτή που πλέει στην κορυφή τών κυμάτων (η λ. εμπαίζεται ως πομπώδης από τον Λουκιανό).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + κυματῶ (-όω)].